Ama, 2000’li yılların Türkiye Cumhuriyeti, kendi yasalarına ve kendi rejimine ters düşen bir eğitim sistemini destekleyen bir ülke örneği olarak karşımıza çıkıyor. Bu sistemde bilim yerine inancın konulmaya çalışıldığını, akıldan hızla uzaklaşıldığını görüyoruz.
Giderek artan toplumsal gerilik ve yoksullukla birlikte “biat” kültürünün yaygınlaştığını, devlet ihtiyaçları karşılayamadığı için, devreye “Tarikat ve Cemaatlerin” girdiğini üzülerek izliyoruz.
Uluslar arası Öğrenci Değerlendirme Programı (PİSA) son günlerin çok tartışılan konularından biri olarak gündeme geldiğinde ise, çağdaş-laik ve bilimsel eğitimden ne denli uzaklaşmış olduğumuzu unutarak şaşırıp kalıyoruz.
2012 yılında 4 4 4 eğitim sistemini getirerek eğitimde düşüşü başlatan iktidar, 10’dan fazla yönetmelik değişikliği yapıp 6 kez Milli Eğitim Bakanı değiştirdi. Buna ek olarak, 14 yıldır tüm yatırımları taşa toprağa yönlendirdi. Durum böyle olunca, aldığımız olumsuz sonuçlar normal değil mi?
PİSA’nın sonuçlarına göre, Türkiye, matematik, fen ve okuma alanlarında 65 ülke arasında ilk 40’a bile giremedi.Eğer taşa toprağa yatırım yapacak yerde çocuklarımıza yatırım yapsaydık bu sonuçları alır mıydık? OECD ülkelerinde milli gelirin yüzde 6’sı eğitime harcanırken ülkemizde bu oran, milli gelirin yalnızca yüzde 3,5 u.
2015-2016 öğretim yılının ilk 6 ayında öğrenci başına düşen harcama miktarları ise şöyle: Okul öncesi-ilk ve ortaokul: 1714 TL ; Genel Liseler: 2701 TL ; Meslek Liseleri: 2754 TL ; Özel Eğitim Gören Öğrenciler: 1739 TL ; İmam-Hatip Öğrencileri: 4233TL.
İktidar,en çok harcamayı İmam-Hatip öğrencilerine yapıyor. Çünkü muhafazakar, dindar ve itaatkar kuşaklar yetiştirmek,kızları ve erkekleri ayrı sınıflarda okutmak, kendi cinsiyetçi ideolojisini bu öğrenciler aracılığı ile toplumda yaygınlaştırmak istiyor.
Bu amaç güdüldüğü içindir ki 2012-2013 Öğretim yılında 708 İmam-Hatip Lisesinde 380bin 371 öğrenci okurken, 2015-2016 öğretim yılında İmam-Hatip Lisesi sayısı 1149’a, öğrenci sayısı ise 558 bin 870’e çıkıyor.
Aynı durum, İmam-Hatip Ortaokullarında da kendini gösteriyor: 2015-2016 Öğretim yılında 1662’si bağımsız,339’u İmam-Hatip Lisesi bünyesinde olmak üzere,toplam 1961 İmam-Hatip orta okulu bulunmakta. 2012-2013’de İmam-Hatip Ortaokullarında okuyan öğrenci sayısı,94bin 467 iken bu sayı 2015-2016’da 5 kat artarak 458 bin 997 oluyor.
Apaçık bir şekilde görüldüğü gibi, Anayasal koruma altındaki Öğretim Birliği Yasası (Tevhid-i Tedrisat Kanunu) çiğnenmektedir. İktidarın gelecek beklentisi, tüm okulların İmam-Hatip’e dönüştürülmesi ve normal liselerin zaman içinde tamamen kaldırılması doğrultusundadır.
Nitekim çok başarılı okullarımızdan birine “Proje Okullar” kapsamında yönetici olarak atanan bir Müdür yardımcısı , bu beklentiyi şöyle dile getirmektedir: “Bütün okullarımızın İmam-Hatip Lisesi gibi olması zamanı geldi… Elhamdülillah dağı taşı İmam-Hatip lisesi dolduracağız.”
İktidarın baş tacı yaptığı İmam-Hatip Liseleri öğrencileri arasında yapılan anketlerde bu öğrencilerin yüzde 80’inin “Anayasa, İslami kurallara dayanmalıdır”; yüzde 83’ünün “Kadınlar Örtünmelidir” ; yüzde 86’sının “Alkol tüm ülkede yasaklanmalıdır”; yüzde 60’ının “Kadın-erkek ayrı okullarda okumalıdır” türünden görüşleri paylaştıkları ortaya çıkmıştır.
Bu koşullar altında Laik-Bilimsel eğitime yeniden dönebilmek için atılacak ilk adımlar neler olabilir?
1. Eğitimdeki tehlikeli ikiye-bölünmüşlüğü ortadan kaldırmak üzere Öğretim Birliği Yasası titizlikle uygulanmalıdır.
2. 12 yıllık zorunlu ve kesintisiz eğitim sistemine ivedi olarak geçilmelidir.
3. Milli Eğitime ayrılan Bütçe, Diyanet İşleri Başkanlığı Bütçesinin iki katı olmalıdır.
4. Eğitim sorunlarını çözme işi, gerçek eğitimcilere bırakılmalıdır.